Apertura all'estremità | ||
Άνοιγμα στα πέρατα και βροχή του Μάρτη έχασα σαν έβαλα στοίχημα πως θα `ρθει. Μην φοβάστε στο κορμί μαγικές ψυχές μου έτσι με συνήθισαν όλοι οι έρωτές μου. Μαγικές κρυψώνες μου όλες θα σας κλείσω τώρα τους χειμώνες μου σαν πουλί θα ζήσω. Εποχή μου ρόδινη συρματοπλεγμένη όχι πως κουράστηκα μ’ άλλο δε με παίρνει. Όχι πως λευτέρωσα όλες τις φωνές μου μα να κρύβω δεν μπορώ τις μικρές χαρές μου. Μέχρι να φανεί το φως δρόμους θα διαβαίνω όχι πως σε ξέχασα μα δε σε προσμένω. | Apertura all'estremità e pioggia di marzo persi, quando scommisi che sarebbe venuto/a. Non abbiate paura sul corpo miei animi magici sono abituato a fare così da tutti i miei amori. Miei nascondigli magici vi serrerò tutti ora, vivrò i miei inverni così come un uccello. Epoca mia spensierata ingarbugliata non che mi sia stancato ma non posso più continuare così. Non che abbia emancipato tutte le mie voci ma non posso nascondere le mie lievi letizie. Finchè la luce non spunti percorrerò delle strade non che mi sia dimenticato/a di te ma non ti aspetto più. | |
Chris_firenze © 05.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info