Africa (F. Ladis)
Αφρική, σου τραγουδάω
με της Άνοιξης το στόμα,
νάτη η λευτεριά σιμά σου,
μα δεν άστραψεν ακόμα
Φονικό το δόρυ ρίξε
στα κορμιά των σταυροφόρων
κόκκινα τα δόντια δείξε
στα τραπέζια των εμπόρων.
Τώρα πια δεν έχεις γλώσσα,
τώρα η πίκρα σου παρέκει
σώπαινες αιώνια τόσα
που τα λες με το τουφέκι.
Τύμπανα παντού χτυπάνε
σε ρυθμό λευτερωμένο
όσα χρόνια σε πονάνε
τόσα χρόνια περιμένω.
Όλα αλλάζουν χρώμα τώρα,
όλα δες ξαναγεννιούνται,
συ, ταπεινωμένη χώρα,
ξύπνησες και σε φοβούνται.
Africa, ti canterò
con la bocca della Primavera
ecco la libertà vicina a te,
ma lampi non ha dato ancora.
Scaglia la zagaglia mortale
nei corpi dei crociati
rossi mostra i tuoi denti
ai banchi dei mercanti.
Una lingua adesso non l'hai più
ora si trova più in là il tuo dolore
per tanti secoli tacesti
che puoi parlare solo col fucile.
In ogni luogo battono tamburi
a un ritmo di liberazione
per quanti anni ti daranno pena
per tanti anni io ti aspetto.
Ogni cosa cambia di colore adesso,
ogni cosa vedi sta rinascendo
tu, terra umiliata,
ti sei svegliata e fai paura.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.02.2012