Cu tine
Απ’ το τζάμι κοιτώ
και θυμάμαι ένα χάδι
τι παράξενο φως
στης ζωής το σκοτάδι...
Έχει πιάσει βροχή
κι είναι η ώρα που φεύγεις
ήρθα για να σε δω
μα εσύ μ’ αποφεύγεις...
Κάτω από την ομπρέλα σου θα μπω
και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου
αχ πόσο μου έλειψε αυτό
μες τη βροχή να περπατάω εγώ μαζί σου...
Απ’ το χέρι σου θα κρατηθώ
θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω το άρωμα σου
κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ
πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου...
Τι να πεις τι να πω
παγωμένα τα χείλη
δεν μπορώ να σκεφτώ
πως θα μείνουμε φίλοι...
Είναι τόσα γιατί
είναι πόνος και θλίψη
πάει τόσος καιρός
που δε σε έχω αγγίξει...
Κάτω από την ομπρέλα σου θα μπω
και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου
αχ πόσο μου έλειψε αυτό
μες τη βροχή να περπατάω εγώ μαζί σου...
Απ’ το χέρι σου θα κρατηθώ
θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω το άρωμα σου
κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ
πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου...
Privesc pe fereastră
şi-mi amintesc o îmbrăţişare
Ce lumină stranie
în al vieţii întuneric
A început să plouă
şi e momentul să pleci
Am venit să te văd
dar tu mă eviţi...
Sub umbrela ta voi intra
şi te voi întreba în grabă despre viaţa ta
Ah, cât mi-a lipsit asta,
să mă plimb prin ploaie cu tine...
De mână te voi ţine,
te voi privi, îţi voi mirosi parfumul,
şi din nou voi recunoaşte
că e un chin să fiu departe de tine...
Ce să spui, ce să spun,
sunt îngheţate buzele
Nu pot să mă gândesc
că vom rămâne prieteni...
Există atâtea "de ce?"
Există durere şi tristeţe
A trecut atât timp
de când nu te-am atins...
Sub umbrela ta voi intra
şi te voi întreba în grabă despre viaţa ta
Ah, cât mi-a lipsit asta,
să mă plimb prin ploaie cu tine...
De mână te voi ţine,
te voi privi, îţi voi mirosi parfumul,
şi din nou voi recunoaşte
că e un chin să fiu departe de tine..
NiNoS'Agapw © 06.02.2012