Sábado
Μεσοβδόμαδο, κάθε απόβραδο,
Σε θυμάμαι και βασανίζομαι
Κι η Παρασκευή, μέρα θλιβερή,
του φινάλε μας η παραμονή
Κάθε βράδυ του Σαββάτου
Κλαίω κι είμαι του θανάτου
Εξαιτίας σου
Τέτοια μέρα βγαίναμε έξω,
Τώρα μόνος πώς ν’ αντέξω
Την απουσία σου
Πέμπτη το πρωί, λίγη συννεφιά,
Μία γεύση από, από μοναξιά
Κι η Παρασκευή, μέρα βροχερή,
Κλαίει κι ο Θεός που είμαι μοναχός
Meio da semana, cada noite
Te recordo e me torturo
E sexta feira, dia triste
véspera de nosso final
Cada noite, em teu sábado
Choro e estou em tua morte
Algum dia saímos
Agora só como aguento a
a sua ausência
Quinta-feira, pela manhã, um pouco nublada
Um gosto, desde a solidão
E sexta-feira, dia de chuva
Chora e o Deus, onde eu estou sozinho
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 06.02.2012