Տխուր են բոլոր գիշերները քո

Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη
κάθε βράδυ βαθιά συλλογισμένη
Πες μου τι σου είπανε για μένα
και τα μάτια σου είναι πάντα βουρκωμένα

Κάτι κρύβεις μέσα στην καρδιά σου
το διαβάζω, το βλέπω στη ματιά σου
Μήπως με βαρέθηκες, να φύγω;
μη με κάνεις να πεθαίνω λίγο λίγο

Μη δακρύζεις, πάψε, πλέον φτάνει
Ξέρεις πόσα για σένα έχω κάνει
Ξέρεις πως υπάρχει αντιζηλία
Μην ακούς ποτέ την ψεύτρα κοινωνία


Տխուր են բոլոր գիշերները քո,
Գիշերներն անքուն՝ տրտում մտքերում,
Պատմիր ինձ կրկին քո ցավի մասին,
Թե որքան արցունք կա քո աչքերին։

Թե ինչ ես փակված պահում քո սրտում,
Թե ինչ եմ կարդում ես քո աչքերում...
Հոգնե՞լ ես ինձնից, ուզում ես գնա՞լ,
Ու դանդաղ-դանդաղ հանգչե՞լ, հեռանա՞լ։

Հանգիստ առ, մի լար. հոգումս՝ լի վիշտ,
Գիտես՝ հանուն քեզ պատրաստ եմ ես միշտ,
Գիտես՝ աշխարհում թշնամանք էլ կա,
Ու էլ մի լսիր մարդկանց խաբեբա...

Vazgen Ghazaryan, Vazgen Ghazaryan © 06.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info