Chamadas não atendidas
Παίρνω μες στο βράδυ, στο σκοτάδι μα κανένα αγάπης σημάδι
ξαναπαίρνω στο όνειρό μου μα σιωπή μόνο στο κινητό μου
ποιος ν’ ακούσει, τι τον νοιάζει αν εμένα η καρδιά ξεπαγιάζει
παίρνω φίλους, παίρνω εσένα
αναπάντητες κλήσεις παντού
Πέφτει η νύχτα και φώτα η πόλη ανάβει
τη μοναξιά της κανένας να μην καταλάβει
νιώθω πως θέλω απόψε κομμάτια να ενώσω
φωνή πουθενά και μόνη αισθάνομαι τόσο
Chamo dentro da noite, na escuridão mas nenhum sinal de amor
volto no meu sonho mas só silêncio em meu celular
quem escuta, o que sente como a mim
o coração desperta
passo por amigos, passo por você
chamadas não atendidas sempre
Cai a noite e o fogo na cidade acende
porque ninguém entende a solidão
sinto como quero à noite em pedaços
voz de nada e me sinto tão solitária
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 07.02.2012