Pada noć
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
κι έρχεται η ώρα η δικιά μου
Αυτή που σαν πουκάμισο ταιριάζει
με τη μελαγχολία στη καρδιά μου, βραδιάζει
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
και τότε το τραγούδι σιγοπιάνω
Σαν μάνα το σκοτάδι μ’ αγκαλιάζει
μια τέτοια ώρα θέλω να πεθάνω, βραδιάζει
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
Pada noć, opet danas pada noć
i dolazi moje vreme.
Uklapa se kao košulja
sa setom u mom srcu, pada noć.
Dete sam noći ceo život, neću izdržati ujutru
sa gospodom u svojim uskim kašmirima.
Ja živim samo noću sa onima koje volim,
sa nezakonitima i izigranima.
Pada noć, opet danas pada noć
i tada polako uzimam pesmu.
Kao majka mrak me grli,
u takvom času želim da umrem, pada noć.
Dete sam noći ceo život, neću izdržati ujutru
sa gospodom u svojim uskim kašmirima.
Ja živim samo noću sa onima koje volim,
sa nezakonitima i izigranima.
Cassiopeia © 07.02.2012