Non chiedermi (L. Papadopoulos)
Τα πολυβόλα σωπάσαν Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν Ένας βοριάς παγωμένος Σαρώνει την έρημη γη Στρατιώτες έρχονται Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν Κι εσύ ησυχάζεις Το δάχτυλο βάζεις Να βρεις την πληγή Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς Στην πολιτεία βραδιάζει Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει Ένα καμιόνι φορτώνει Και κόβει στα δυο τη σιγή ... Περιπολία στους δρόμους Και κάποια φωνή που διατάζει Κι εσύ ησυχάζεις Το δάχτυλο βάζεις Να βρεις την πληγή ... Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς		Le mitragliatrici si sono azzittite Le città svuotate e chiuse Un gelido vento del nord Spazza la terra deserta Soldati arrivano vanno, domandano perché hanno combattuto E tu sei tranquillo Metti il dito A frugare la piaga Non me lo chiedere, non ricordo Non chiedermi, non chiedermi, non chiedermi Non guardarmi, mi fai paura Non guardarmi, non chiedermi, non chiedermi Sulla città scende la sera La neve ricopre i tetti Un camion carica E taglia in due il silenzio... Pattuglie nelle strade E una voce che dà ordini E tu sei tranquillo Metti il dito A frugare la piaga Non me lo chiedere, non ricordo Non chiedermi, non chiedermi, non chiedermi Non guardarmi, mi fai paura Non guardarmi, non chiedermi, non chiedermi
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info