We are in the air
Ήμασταν στον αέρα, σ’ ένα άλλο ταξίδι πρίγκιπες μιας νιότης τόσο μακρινής. Περάσανε τα χρόνια και είναι σαν μια μέρα όσα κάναμε δεν τα `σβησε κανείς... Πέρασαν από πάνω μου κορμιά και φίλοι, πατρίδα, εχθροί, δουλειές και τα φιλιά μιας τρελής μα μέσα μου βαθιά η σπίθα είχε ξεμείνει, περίμενα πως θα ξαναφανείς... Και ξαφνικά, ξαφνικά... είμαστε στον αέρα όπως παλιά, όπως παλιά... Είμαστε στον αέρα! Όταν σκορπίσαμε, νόμιζα πως θα `ταν για λίγο, πως κάτι θα μας έφερνε και πάλι μαζί. Θυμό και λύπη πήρα από τον κόσμο πριν του ξεφύγω, πριν χτίσω την δική μου φυλακή. Γιατί στον έξω κόσμο τριγυρνούσαν λύκοι που θα `θελαν να με πείσουν ότι είμαι αρνί. Τα όνειρα μου, λοιπόν, τα `ξέραν τέσσερις τοίχοι μέχρι που ξαναφάνηκες εσύ... Και ξαφνικά, ξαφνικά... είμαστε στον αέρα όπως παλιά, όπως παλιά... Είμαστε στον αέρα όπως παλιά...		We were on air, in a different journey Princes of a distant youth Years passed by and it is like a day All we made nobody couldn’t erase them! Bodies and friends were passed over me Homeland, enemies, jobs and the kisses of a crazy woman But deep inside me, the spark had remained I was waiting for you to come out again And, suddenly, suddenly we are on air like the old times like the old times We are on air! When we scattered, I believed that it would be just for a while That something would bring us together again I took anger and sorrow from the world, before my escape Before I built my own prison Because wolves were wandering around to the outside world Who wanted to convince me that I am a lamb my dreams, therefore, were known of these four walls Until you reappeared And, suddenly, suddenly we are on air like the old times like the old times We are on air!
Tatiana A © 31.01.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info