Vecchio contadino (T. Bakalakos)
Γέρο αγρότης είμαι,
βασανίστηκα σ’ αυτή τη γη
στη γωνιά μου καθισμένος,
μέτρησα τι μου `δωσε η ζωή.
Έχω μια σύνταξη πείνας,
δύσκολα βγαίνει ο μήνας
και ακριβό το γιατρικό
μαύρα γεράματα που θα περάσω
ώσπου στη γη μου να ησυχάσω
παράπονο πικρό παράπονο πικρό.
Μένω σε μια κόρη
και μου δίνει μια μπουκιά ψωμί
φτωχιά και εκείνη
περιμένει τέταρτο παιδί.
Έχω μια σύνταξη πείνας,
δύσκολα βγαίνει ο μήνας
και ακριβό το γιατρικό
μαύρα γεράματα που θα περάσω
ώσπου στη γη μου να ησυχάσω
παράπονο πικρό παράπονο πικρό.
Sono un vecchio contadino
tormentato da questa vita
seduto in disparte,
ho fatto il conto di quello che mi ha dato.
Ho una pensione di fame,
la mesata non arriva mai
e le cure sono care
che triste vecchiaia passerò
finché non avrò pace dentro la mia terra
amaro dispiacere - amaro dispiacere.
Vivo da una figlia
che mi dà un boccone di pane
poveretta anche lei
aspetta il quarto figlio.
Ho una pensione di fame,
la mesata non arriva mai
e le cure sono care
che triste vecchiaia passerò
finché non avrò pace dentro la mia terra
amaro dispiacere - amaro dispiacere.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.02.2012