Último amor
Μια ζωή εγώ δινόμουν
με πάθος σε λάθος καρδιά.
Από κείνο που φοβόμουν
κρατιόμουν με πείσμα μακριά.
Και αναρωτιόμουν μήπως
του παράδεισου ο κήπος
είναι παραμύθι για παιδιά.
Είσαι η τελευταία μου αγάπη,
να το θυμηθείς.
Έλα απόψε στ’ άδειο μου κρεβάτι,
μη με φοβηθείς.
Τελευταία μου αγάπη,
τι κι αν σου οφείλω δάκρυ,
δε θα μας χωρίσει εμάς κανείς.
Μια ζωή εγώ δινόμουν
σε ξένα για μένα κορμιά,
κι όμως δεν ονειρευόμουν
γιατί είχα σπασμένα φτερά.
Ήρθες φως μου, πεπρωμένο,
δίχως να σε περιμένω
κι άλλαξαν τα πάντα ξαφνικά.
Uma vida eu ofereci
com paixão em coração errado
naquilo que eu temia
segurou com teimosia ao longe
e perguntei se
o jardim do paraíso
é um conto de fadas para crianças
Você é o meu último amor
para lembrar
Venha esta noite em minha cama vazia
Não tenha medo de mim
Seja qual for suas lágrimas
não nos separaremos
Uma vida ofereci
em estranhos corpos
e como nenhum sonho
porque eu tinha quebrado as asas
encontrou luz no meu destino
sem eu te esperar
e muda sempre de repente
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 07.02.2012