Le moment
Όταν βλέπω πόσο λίγα σου `χω δώσει τις κουβέντες τις πικρές που σου `χω πει πόσο θα ‘θελα για μια στιγμή μονάχα να γυρνούσε η ζωή μου στην αρχή. Όσα λάθη έχω κάνει να διορθώσω και να ζήσω ζωή μόνο για σένα κι όσα μείνανε στη μέση να τελειώσω και να σβήσω όσα ήτανε γραμμένα. Αχ, δεν είν’ ο θάνατος που με τυραννάει, είναι η στιγμή, είναι η στιγμή που περνάει και χάνεται. Πόσοι μήνες, πόσα χρόνια πεταμένα ό, τι χάνεται ακόμα με τρομάζει κι η εικόνα σου που φαίνεται στον τοίχο μόνη έξοδος κινδύνου τώρα μοιάζει. Αχ, δεν είν’ ο θάνατος που με τυραννάει είν’ η στιγμή, είν’ η στιγμή που περνάει και χάνεται.		Quand je vois le peu que je t’ai donné Les paroles amères que je t’ai dites Combien je voudrais pour un moment seulement que ma vie recommence au début. Toutes les erreurs que j’ai corrigées Et vivre ma vie uniquement pour toi Tout ce que j’ai laissé en plan pour finir et pour effacer tout ce qui était écrit. Ce n’est pas la mort qui me tourmente C’est le moment qui passe et se perd Tant de mois, tant de jours se sont envolés tout ce qui se perd me fait encore peur Et ton image qui est accroché sur le mur Semble être l’unique sortie de secours. Ce n’est pas la mort qui me tourmente C’est le moment qui passe et se perd.
PanMall © 01.02.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info