As lembranças retornam | ||
Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε και μου θυμίζουνε τα περασμένα Χαρές που φύγανε και δε γυρίζουνε και τα όνειρά μου πού `ναι χαμένα Κι οι δυο μας φταίμε γι’ αυτό που έγινε Ίσως της μοίρας να `ταν γραφτό Απ’ την χαρά μας λύπη μας έμεινε και αναμνήσεις ένα σωρό Για μια αγάπη που την χαλάσαμε χωρίς αιτία δίχως σκοπό Σαν ξένοι τώρα δίπλα περάσαμε κι ας μ’ αγαπούσες κι ας σ’ αγαπώ | As lembranças retornam e me relembram o passado Alegrias que andam e não retornam e o meu sonho que está perdido E nós dois culpamos isso que se tornou Talvez os destinos escritos Pela alegria nossa onde ficou a tristeza e uma montanha de recordações Por um amor que se perdeu sem razão e sem objetivo Como estranho agora ao lado passou e se me amava e eu que amo | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 10.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info