Cale e escute | ||
Έχω στα πόδια μου φευγιό, στα χέρια μου μηδενικό, και στην καρδιά μου έχω πόνο. Τ’ αστέρι μου ακολουθώ σ’ αέρα, γη και σε βυθό και μυστικά μαθαίνω. Σώπα κι άκουσε, στ’ αφτιά σου τρέχουν νά ’ρθουν, σώπα κι άκουσε, οι ήχοι που έχω αφήσει. Σώπα κι άκουσε, τ’ αστέρια σού μιλάνε, σώπα κι άκουσε, σου γλυκοτραγουδάνε. Μα εγώ δεν ξέρω ρίμες και λόγια μαγικά τραγούδια να σου γράψω. Σαν ακροβάτης στο σκοινί, σαν σβούρα περιστροφική γυρνώ μα δε στεριώνω. Στου χρόνου μέσα το σκοπό, στης φύσης μέσα το χορό κρατάω το ρυθμό μου. | Tenho a meus pés a minha partida nas minhas mãos a nulidade e no meu coração tenho dor A minha estrela sigo. no ar, terra no profundo e segredos aprendo. Cale e escute, sem seus ouvidos correm e vêm cale e escute, os sons que deixei Cale e escute as suas estrelas falam cale e escute, suavemente Mas eu não sei escrever rimas e palavras mágicas canções para te escrever Como um acrobata na corda bamba como um peão giratório giro, mas não me fixo Na melodia do tempo em uma natureza dentro da dança seguro o meu ritmo | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 10.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info