Pusti je na kraju
Εγώ την κρατούσα στα χέρια την είχα ψηλά
το νιώθεις καρδιά μου δεν ξέρει αυτή ν’ αγαπάει
και ζει μ’ αυταπάτες μα έχει σπασμένα φτερά
γελάει που φεύγει μα μέσα της τώρα πονάει
Άστη τελικά καρδιά μου και ας φύγει
πάντα η μοναξιά τις νύχτες θα την πνίγει
Άστη τελικά καρδιά μου δεν αξίζει
όταν θα πονά κοντά μας θα γυρίζει
Εγώ της μιλούσα γι’ αγάπη μα ήταν αλλού
γυρνούσε μονάχη σε άρρωστες νύχτες και σκέψεις
δε φταίω που έγινε τώρα σκιά του μυαλού
τι άλλο να πούμε, πληγώνουν τα χείλη κι οι λέξεις
Άστη τελικά καρδιά μου και ας φύγει
πάντα η μοναξιά τις νύχτες θα την πνίγει
Άστη τελικά καρδιά μου δεν αξίζει
όταν θα πονά κοντά μας θα γυρίζει
Ja sam je držao u rukama, bila mi je iznad svega
Osećaš to, srce moje, ne zna ona da voli
I živi u iluzijama, ali ima slomljena krila
Smeje se što odlazi, ali u sebi sada pati
Pusti je, na kraju, srce moje, i neka ode
Uvek će samoća noći da je guši
Pusti je, na kraju, srce moje, nije vredna
Kada bude patila, kod nas će se vratiti
Ja sam joj pričao o ljubavi, ali nije je zanimalo
Skitala je sama u bolesnim noćima i mislima
Nisam ja kriv što je sada postala senka pameti
Šta drugo da kažemo, povređuju usne i reči
Pusti je, na kraju, srce moje, i neka ode
Uvek će samoća noći da je guši
Pusti je, na kraju, srce moje, nije vredna
Kada bude patila, kod nas će se vratiti
anchee89 © 10.02.2012