Ferita
Αν το νήμα της ζωής
για τον ένανε κοπεί,
θα πεθάνουμε κι οι δύο.
Ούτε μια στιγμή, ούτ’ ένα λεπτό
δεν μπορώ να σκέφτομαι,
να ελπίζω, να υπάρχω,
να αναπνέω, χωρίς εσένα.
Κράτα με σφιχτά, φίλα με ξανά.
Πες μου ότι πάντοτε θα είμαστε μαζί,
και στο θάνατο και στη ζωή.
Τραύμα είσαι ανοιχτό,
τραύμα που το αγαπώ,
κι αν θα κλείσει θα χαθώ.
Τραύμα, που χώρια του, εγώ δε ζω.
Ναϊ, ναϊ, ναϊ, ναϊ ...
Κι ο Θεός ακόμα αν μας αρνηθεί,
τις καρδιές μας δένει μια αόρατη κλωστή.
Κι αν ποτέ της σπάσει, αν ποτέ κοπεί,
τότε θα πεθάνουμε, αγάπη μου, μαζί.
Πάντοτε θα είμαστε μαζί,
και στο θάνατο και στη ζωή.
Τραύμα είσαι ανοιχτό,
τραύμα που το αγαπώ,
κι αν θα κλείσει θα χαθώ.
Τραύμα, που χώρια του, εγώ δε ζω.
Τραύμα.
Se il filo della vita
a uno si spezza
moriremo anche noi due.
Nemmeno un istante, nemmeno un minuto
riuscirei a pensare,
sperare, esistere,
respirare, senza di te,
tienimi stretta, baciami ancora,
dimmi che staremo assieme sempre
nella vita e nella morte
Sei una ferita aperta
ferita che amo
e che se si dovesse chiudere sarei perso
ferita, senza la quale, io non vivo
si',si',si',si'...
E ancora se Dio ci rigetta,
un filo invisibile lega i nostri cuori.
E se si dovesse rompere o venire tagliato,
allora moriremmo, amore mio, assieme.
Sempre staremo assieme,
nella vita e nella morte.
Sei una ferita aperta,
ferita che amo,
e che se si dovesse chiudere sarei perso.
Ferita, senza la quale, io non vivo.
Ferita.
roberto patritti, roberto patritti © 06.02.2006