Febbraio 1848 (A. Alkeos) | ||
Μανουέλ Ντουάρντε απ’ το Πράσινο Ακρωτήρι ίσως ποτέ και να μη δω το πρόσωπό σου ωστόσο αν κρίνω απ’ το αιμάτινο γραφτό σου θα πρέπει να ’ναι γιομάτο από λιοπύρι Ελμπέρτο Κόμπος Παναμέζε αδελφέ μου ίσως ποτέ να μην ακούσω τη φωνή σου ωστόσο ασίγαστη θε να ’ναι σαν τη γη σου αν κρίνω απ’ τα μηνύματα του ανέμου Ναϊμ Ασχάμπ από τις όχθες του Ιορδάνη ίσως ποτέ και να μη σφίξουμε το χέρι ωστόσο δίπλα μου αγρυπνάει το ίδιο αστέρι που δίπλα σου αγρυπνάει κι αυτό μου φτάνει Απόψε σμίξαν τις καρδιές μας σ’ έναν έστω στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες καθώς μας φώτιζαν το δρόμο οι σελίδες απ’ το κομμουνιστικό μας μανιφέστο | Manuel Duarte di Capo Verde forse mai m'accadrà di vedere la tua faccia eppure se giudico dal tuo sanguigno scritto deve essere piena di calore Elberto Combos panamense fratello mio forse mai m'accadrà di ascoltare la tua voce eppure è irriducibile come la tua terra se giudico dai messaggi che porta il vento Naim Ashab delle sponde del Giordano forse mai ci accadrà di stringerci la mano eppure veglia accanto a me la stessa stella che veglia accanto a te e questo è sufficiente Stasera speranze uguali hanno unito i nostri cuori in sintonia sia pur per un istante mentre alla strada nostra davan luce le pagine del nostro manifesto comunista | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info