Gianni mun särjit ruukkuni | ||
Τι σου `φταιξα αχ Γιάννη μου τη στάμνα να μου σπάσεις και στα καλά καθούμενα φωτιά να μου ανάψεις; Αγγέλω κι αν στην έσπασα δεν το `θελα ο δόλιος, επήγα για να πιω νερό και σαν αφηρημένος στην έσπασα ο καημένος. Και πώς θα πάω σπίτι μου με το σταμνί σπασμένο; Θα με ξυλοφορτώσουνε κι ύστερα η καημένη τι θα γένω; Αν σε τσακίσει η μάνα σου για ένα σταμνί πουλί μου, άφησε τη μανούλα σου Αγγέλω μου πουλί μου να γίνεις πια δική μου. Γεια σου Ρόζα μου. Γεια σου και σένα Στελλάκη μου. | -Mitä tein ah Giannini että ruukkuni särjet ja siinä samalla liekkiin mut sytytät? - Enkeli vaikka sulta sen särjin en sitä halunnut kurja, menin juomaan vettä ja hajamielisyyttäni sulta sen särjin onneton. - Ja miten menen kotiini ruukku rikkinäisenä? Selkääni saan ja mitä sitten onneton teen? -Jos sut pieksee äitisi vuoksi yhden ruukun, lintuni, jätä äitisi Enkelini lintuseni tullaksesi jo omakseni. -Hei sulle Rozani. -Hei sullekin Stellakini. | |
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info