Sada mi zvoniš
Έπρεπε να το `χες καταλάβει, έπρεπε να το `χες φανταστεί
πως θα `ρχόταν κάποτε ένα βράδυ που θα `βρισκες την πόρτα μου κλειστή
Τώρα μου χτυπάς τα κουδούνια τις πόρτες μα εγώ δε σ’ ανοίγω
τώρα μου ζητάς μια συγγνώμη για όλα χωρίς να σε κρίνω
Τώρα μου χτυπάς τα κουδούνια τις πόρτες μα εγώ δε σ’ ανοίγω
τώρα σαν τρελή τηλέφωνα παίρνεις κι εγώ σου τα κλείνω
Ίσως να το έχεις μετανιώσει όμως τώρα είναι πολύ αργά
η καρδιά μου σ’ έχει πια σκοτώσει και η σφαίρα πίσω δε γυρνά
Τώρα μου χτυπάς τα κουδούνια τις πόρτες μα εγώ δε σ’ ανοίγω
τώρα μου ζητάς μια συγγνώμη για όλα χωρίς να σε κρίνω
Τώρα μου χτυπάς τα κουδούνια τις πόρτες μα εγώ δε σ’ ανοίγω
τώρα σαν τρελή τηλέφωνα παίρνεις κι εγώ σου τα κλείνω
Trebalo je da shvatiš, trebalo je da to zamisliš
Da će doći jednom noć kada ćeš naći moja vrata zatvorena
Sada mi zvoniš na vrata, ali ja ti ne otvaram
Sada mi tražiš oproštaj za sve, bez da ti sudim
Sada mi zvoniš na vrata, ali ja ti ne otvaram
Sada kao luda telefoniraš, ali ja ti prekidam
Možda si se i pokajala, ali sada je prekasno
Moje srce te je već ubilo i ne vraća metak nazad
Sada mi zvoniš na vrata, ali ja ti ne otvaram
Sada mi tražiš oproštaj za sve, bez da ti sudim
Sada mi zvoniš na vrata, ali ja ti ne otvaram
Sada kao luda telefoniraš, ali ja ti prekidam
anchee89 © 11.02.2012