Em branco
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο; Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα" τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα. Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει να `χει το μέλλον μου να επιλέξει ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει... Τίποτα σημαντικό. Ζω μονάχα εν λευκώ... Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι το πρόβλημά μου η υπερβολή μου κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος τώρα δε θα `τανε φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρο ο φόβος Αν είχε σώμα θα `ταν σαν κι εμένα. Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις. Και σε λυπούνται που δεν το `χεις νιώσει κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος. Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω με μια ελπίδα να `ναι σαν κι εμένα... Τίποτα σημαντικό... Ζω μονάχα εν λευκώ.... Τίποτα σημαντικό.... Ζω μονάχα εν λευκώ.... Τίποτα σημαντικό.... Ζω μονάχα εν λευκώ....		Minha branca sorte em minha vida e minha branca vida Por que a noite esconde no cinza? Eu vejo nas estrelas a minha prova e depois, para depois conheço Se tivesse coragem para dizer “venha” agora não teria fogo no sangue Se tivesse cor para clarear a loucura Se tivesse corpo para novamente mentir" Veja as mãos como passam na parede como dançam com meu silêncio e eu como a tempos giro em letras como iria explicar a minha vida mudo pergunto o silêncio da palavra e ofereço a quem me explique para ter, talvez esperança como meu passado vai voltar... Nada de importante... Vivo somente no branco... Minha branca sorte em minha vida e minha branca vida Por que a noite esconde no cinza? Eu vejo nas estrelas a minha prova e depois, para depois conheço Se tivesse coragem para dizer “venha” agora não teria fogo no sangue Se tivesse cor para clarear a loucura Se tivesse corpo para estar como a mim Se eu te amasse para aprender a chamar e se não sofresse para aprender o que você esconde e se você quisesse mostrar a verdade que queima fica na altura do fogo aceso E te desculpo se você não sentiu e você se desculpa por querer primeiro e como você faz não tem lançado sentido como o seu silêncio foi a anos segurado É meu direito apostar um pouco É meus direito dobrar e ali onde se chama como nunca foi eu não tentei esquecer E como pergunta porque sempre saio mas esse tom de branco nos olhos te digo a frase como me esquivo com uma esperança como a mim e você... Nada de importante... Vivo só no branco... Nada de importante... Vivo somente no branco... Nada de importante... Vivo só e no branco...
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info