Tenho necessidade de te ver
Αφού αργεί αυτή η στιγμή
τ’οξυγόνο δεν αρκεί και τελειώνει η υπομονή
παντού σιγή η σκέψη σου πληγή
και γίνονται τα λόγια μου κραυγή
Εχω ανάγκη να σε δω
κι όσο λείπεις στη ζωή
τόσο η φλέβα στο λαιμό
κόβει την αναπνοή
Εχω ανάγκη να σε δω
στον καθρέφτη της ψυχής
θα’χω μάτια ανοιχτά
μόνο αν έρθεις να με βρεις
Η μοναξιά δε με ρωτά
και βάζει πιο βαθιά το μαχαίρι στην καρδιά
Κορμί κενό το δέρμα μου στεγνό
σκοτείνιασε το φως τ’αληθινό
Εχω ανάγκη να σε δω
κι όσο λείπεις στη ζωή
τόσο η φλέβα στο λαιμό
κόβει την αναπνοή
Εχω ανάγκη να σε δω
στον καθρέφτη της ψυχής
θα’χω μάτια ανοιχτά
μόνο αν έρθεις να με βρεις
Após entardecer este momento
o oxigênio não é suficiente
e termina a paciência
sempre em silêncio seu pensamento ferido
e minhas palavras se tornam choro
Eu tenho necessidade de te ver
e enquanto você faltar na vida
tantas feridas no pescoço
cortam a respiração
Tenho necessidade de te ver
no espelho da alma
terei os olhos abertos
só se você vir a me encontrar
A solidão não pergunta
e lança profundamente a faca no coração c
corpo vazio, minha pele seca
a luz se escurece
Eu tenho necessidade de te ver
e enquanto você faltar na vida
tantas feridas no pescoço
cortam a respiração
Tenho necessidade de te ver
no espelho da alma
terei os olhos abertos
só se você vir a me encontrar
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.02.2012