U svako svitanje umirem
Για το χατήρι μιας γυναίκας
κάθομαι εδώ και ξενυχτώ
Για την κατάντια μου το ξέρω
είναι ένα λάθος, ομολογώ
Κάθε ξημέρωμα πεθαίνω
κάθε ξημέρωμα πεθαίνω
κάθε ξημέρωμα πεθαίνω
κάθε ξημέρωμα, και κάθε χαραυγή
Κι όμως ζω και ανασαίνω
και προσμένω, και προσμένω
και προσμένω, να `ρθει πάλι το πρωί
κάθε ξημέρωμα πεθαίνω
κάθε ξημέρωμα πεθαίνω
κάθε ξημέρωμα πεθαίνω, χαραυγή
Τη νύχτα μέρα έχω κάνει
στους δρόμους μέσα να γυρνώ
και αν στο πιοτό δεν πέσω πάλι
ύπνο δεν πρόκειται να βρω
Κάθε ξημέρωμα πεθαίνω...
Zbog jedne žene
Sedim ovde i ne spavam cele noći
Zbog moje nesreće, znam to
Ti si jedna greška, priznajem
U svako svitanje umirem
U svako svitanje umirem
U svako svitanje umirem
U svako svitanje i u svaku zoru
A ipak živim i dišem
I radujem se, i radujem se
I radujem se što će ponovo doći jutro
U svako svitanje umirem
U svako svitanje umirem
U svako svitanje umirem, zorom
Zamenio sam dan za noć
Da bih skitao po ulicama
I ako se opet ne napijem
Nemoguće je da mi dođe san
U svako svitanje umirem....
anchee89 © 11.02.2012