La canzone delle nozze (Y. Mihailidis)
Στης Φουέντε Οβεχούνα την κοιλάδα
κόρη με ξέπλεκα μαλλιά διαβαίνει
και μες σε χρυσαφί λιακάδα
ιππότης πάνω στ’ άλογο προβαίνει
Κρύβετ’ η κόρη μες σε φυλλωσιά
κι είν’ η καρδιά της σαν φτερούγα λαβωμένη
φεγγάρι του ιππότη η αρματωσιά
ήλιος η μορφή του η λαγγεμένη
Κόρη που κρύβεσαι μες στα κλαδιά
την αγάπη ποιος τη σταματάει
ποια θάλασσα, ποια λαγκαδιά
την αγάπη ποιος τη σταματάει
Άλογο δίχως καβαλάρη φεύγει πέρα
κι ένα σπαθί σαν δέντρο ορθό στο χώμα
κόρη που έσπερνες τη μέρα
γυναίκα που θερίστηκες το γιόμα
Nella valle di Fuente Ovejuna
Passa una fanciulla coi capelli sciolti
E nell'oro dei raggi del sole
Avanza un cavaliere sul suo destriero
Si cela la fanciulla tra le fronde
E il suo cuore è un'aluccia ferita
Come una luna l'armatura del cavaliere
Come un sole il suo languoroso aspetto
Fanciulla che ti celi tra le fronde
Chi può fermare l'amore
Qual mare, quale burrone
Può fermare l'amore
Un cavallo senza cavaliere va più in là
E una spada come un albero dritto nella terra
Fanciulla che seminavi alla mattina
Donna che mietesti a mezzogiono
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.02.2012