Dietro alla sella fo posto alla Morte (V. Goufas)

Dietro alla sella fo posto alla Morte (V. Goufas)
Βάνω τον Χάρο πισωκάπουλα καρφώνω το φεγγάρι και το περικαλώ να `ρθει να με πάρει παλικαρόπουλο. Κι εγώ του κλέφτη κλέβω την καρδιά κρατάω το χαλινάρι τι έχω να του πω της ομορφιάς τη χάρη αχ, πως τον αγαπώ. Να `χει στη σέλα του ζερβόδεξα μαλαμοκαπνισμένα άηΓιώργη τα κρατά της λευτεριάς ταμένα του κλέφτη τ’ άρματα. Πέτρωσ’ η νύχτα στο κατώφλι μου αλλού τον περιμένουν το αίμα βρε που χύνεται όρκος του αντρειωμένου και δεν προδίνεται.		Dietro la sella fo posto alla Morte inchiodo la luna e la prego che venga a rapirmi un piccolo palicari aman aman E io rubo il cuore del clefta reggo le redini perché gli ho da dire la grazia della bellezza ah, come lo amo aman aman Dalla sella di qua e di là pendano come gioielli bruniti impugnate da san Giorgio e votate alla libertà le armi del clefta aman aman Sulla mia soglia la notte si fece pietra in un altro posto lo aspettano il sangue che scorre è giuramento per il prode e non si tradisce aman aman
*Gian Piero Testa, Gian Piero Testa* © 11.02.2012**

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info