Любовь моя и родина
Πάνω στα νερά της Πάρος
φέγγει των ματιών σου ο φάρος,
με της Νάξου τα κοχύλια
μοιάζουν τα γλυκά σου χείλια.
Με τα δυο σου χέρια γκέμια
ταξιδεύουν τα μελτέμια
Κύθνο Σέριφο και Τήνο,
όποιον όρκο θες σου δίνω.
Έρωτά μου και πατρίδα
και κορμί θαλασσινό
στο όνειρό μου εσένα είδα
κι έναν ήλιο πρωινό.
Απ’ τη Σίκινο στη Μήλο
πάνω σ’ ασημένιο φύλλο
καραβάκι στον αέρα
πήγαινέ με νύχτα μέρα.
Τ’ αστεράκια πέφτουν χάμω
σαν της Άμοργου την άμμο,
με το κύμα της Ανάφης
ότι θέλεις να μου γράφεις.
Над водами Пароса
светит глаз твоих маяк,
с Наксоса ракушками
похожи сладкие твои губы.
Двумя твоими руками-уздами
путешествуют пассаты
Китнос, Серифос и Тинос,
какую клятву хочешь, я тебе даю.
Любовь моя и родина
и тело морское,
во сне моём тебя увидел
и солнце утреннее.
Из Сикиноса в Милос
на серебряном листке
кораблик на ветру,
плыви ночью и днём.
Звёздочки падают наземь,
словно Аморгоса песок,
волной Анафи
всё, что хочешь, мне пиши.
Panselinos © 11.02.2012