A partir daqui e além
Από δω και πιο πέρα, κάθε μέρα που αλλάζει
θα το νιώθουμε φως μου πως το πλοίο βουλιάζει
Από δω και πιο πέρα, το γυαλί θα ραγίζει
από μια καλημέρα που να πεις δεν αξίζει
Από δω και πιο πέρα, θα σε βλέπω σαν φίλο
τι κι αν σε έχω δαγκώσει του παράδεισου μήλο
Από δω και πιο πέρα, το καρφί και το ξύλο
το να τ’ άλλο θα αγγίζουν και μετά θα χωρίζουν
Από δω και πιο πέρα νύχτα γίνεται η μέρα
Από δω και πιο πέρα, θα μ’ αρέσουνε κι άλλοι
μ’ ένα βήμα θα φεύγω, πριν γυρίσω και πάλι
Από δω και πιο πέρα, θα με δεις να δακρύζω
απ’ αυτό που μου λείπει τις στιγμές που σ’ αγγίζω
A partir daqui e além, a cada dia que passa
você vai sentir a minha luz que o navio está afundando
A partir daqui e além, o vidro quebrará
um bom dia para dizer que não vale a pena
A partir daqui e além de te ver como amigo
mesmo que eu tenha que morder a maçã do paraíso
A partir daqui e além, o prego e madeira
com um passo vou sair e antes volto novamente
A partir daqui e além noite torna-se o dia
A partir daqui e além, eu gostaria e outros
com um passo vou sair e antes volto de novo
A partir daqui e além, você vai me ver chorar
a partir daqui me faltam momentos para que eu te toque
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.02.2012