Não pergunte
Μπορεί να σβήσανε του έρωτα τα φώτα,
μπορεί πολύ να κράτησε
για μας αυτή η βόλτα.
Μπορεί ό,τι ζήσαμε να έχει πια ξοφλήσει,
αν έφταιξες, αν έφταιξα
ποιος ξέρει ν`απαντήσει.
Μη ρωτάς
όταν πέφτει η σιωπή
όλα έχουν χαθεί
μια στιγμή σκοτεινή
μια πληγή ανοιχτή.
Μη ρωτάς
ποιος πονάει πιο πολύ
ποιος πεθαίνει ποιος ζει
μη ρωτάς.
Μπορεί να βρίσκεται στο σύμπαν η αιτία
που οι μοναξιές μας άλλαξαν
τροχιά στο γαλαξία.
Μπορεί κι η τράπουλα να ήταν πειραγμένη
μα παίξαμε και χάσαμε
κι αυτό είναι που απομένει.
Você pode desligar as luzes do amor,
pode muito longe segurar
para nós esta volta.
Pode o que temos experimentado agora liquidar
se a culpa, se culpa
quem sabe responder
Não pergunte
quando cai em silêncio
tudo está perdido
um momento escuro
uma ferida aberta.
Não pergunte
o que dói mais
que morre, que vive
não pergunte.
Pode ser encontrada na causa universo
que mudou a nossa solidão
órbita na galáxia.
Pode jogar o baralho mas
mas jogamos e perdemos
e isso é demais.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.02.2012