Umidi i tuoi occhi (Anghelikì Eleftherìou)

Τζάμια τα μάτια σου θαμπά
ύστερα από βροχή,
δεν με κοιτάς, μιλάς βραχνά,
φεύγεις σαν εποχή.

Υγρά τα μάτια σου και λες
πως είναι απ’ τον καπνό,
μα εγώ το ξέρω ότι κλαις
για έναν κρυφό καημό.

Φεύγεις και ύστερα γυρνάς
και πάντα σ’ αγαπώ,
γίνεσαι χνούδι μιας φωλιάς
και δέντρο σκοτεινό.

Υγρά τα μάτια σου και λες
πως είναι απ’ τον καπνό,
μα εγώ το ξέρω ότι κλαις
για έναν κρυφό καημό.


I tuoi occhi sono come vetri offuscati
dopo una pioggia,
non mi guardi, parli in fretta,
te ne vai come una stagione.

Umidi sono i tuoi occhi e dici
che è per il fumo,
ma io lo so che piangi
per un dolore nascosto.

Te ne vai e poi ritorni
e io continuo ad amarti,
diventi come la bambagia di un nido
e un albero oscuro.

Umidi sono i tuoi occhi e dici
che è per il fumo,
ma io lo so che piangi
per un dolore nascosto.

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 12.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info