Não vai existir mais | ||
Όλα συνεχίζουν στη ζωή μου όλα είναι πάλι μια χαρά όλα φαίνονται εντάξει σαν να μην έχει τίποτα ποτέ αλλάξει όλα λειτουργούν κανονικά όμως σαν κι αυτό που υπήρχε μεταξύ μας σαν κι αυτό που υπήρχε μεταξύ μας το ξέρουμε κι οι δυο τι κρίμα τι κρίμα τι κρίμα Δε θα υπάρξει άλλο δε θα υπάρξει άλλο δε θα υπάρξει άλλο ποτέ Μοιάζει με αέρα η ζωή μας που δε σταματάει πουθενά μια στρώνεις δυο ξεστρώνεις όσα σχέδια κι αν καταστρώνεις στο τέλος πάντοτε φυσάει και στα χαλάει όμως σαν κι αυτό που υπήρχε μεταξύ μας σαν κι αυτό που υπήρχε μεταξύ μας το ξέρουμε κι οι δυο τι κρίμα τι κρίμα τι κρίμα Δε θα υπάρξει άλλο δε θα υπάρξει άλλο δε θα υπάρξει άλλο ποτέ Αυτό που υπήρχε μεταξύ μας ήταν μαγικό ήταν αλάνθαστο δεν είναι ψέμα πάντα ήξερε ο ένας τι νιώθει ο άλλος διάβαζες τη σκέψη μου και εγώ τη δική σου πριν με ρωτήσεις σου απαντούσα μου έδινες ότι ήθελα χωρίς να στο ζητούσα Αυτό που υπήρχε μεταξύ μας ήταν μαγικό ήταν αλάνθαστο δεν είναι ψέμα μα η ζωή δε σταματάει συνεχίζεται καινούρια όνειρα καινούριες εκπλήξεις η ζωή δε σε αφήνει ποτέ να πλήξεις γιατί η ζωή όπως και να ’ναι είναι πάντα ωραία Αυτό που υπήρχε μεταξύ μας ήταν μαγικό μα τα μαγικά τελειώνουνε κι αυτά όπως τελειώνουνε όλα έτσι όπως τελειώνουνε όλα τι κρίμα τι κρίμα τι κρίμα Δε θα υπάρξει άλλο δε θα υπάρξει άλλο δε θα υπάρξει άλλο ποτέ ποτέ ποτέ ποτέ | Tudo ainda na minha vida está tudo está bem tudo parece funcionar como se nada tivesse mudado tudo está funcionando corretamente Mas, como a que existiu entre nós como a que existia entre nós Nós dois sabemos que vergonha que vergonha que vergonha Não vai existir mais não vai existir outra não vai existir mais nunca Parece com o vento as nossas vidas que não pára em lugar algum arruma e desarruma quantos planos feitos no final sempre assoprados e se destroem Mas, como o que existiu entre nós como a que existia entre nós Nós dois sabemos que vergonha que vergonha que vergonha Não vai existir mais não vai existir outra não vai existir mais nunca O que foi entre nós era mágico era inconfundível não é mentira o que um sempre soube o outreo sentia você lê a minha mente Eu tenho você antes que você perguntasse você respondia você me dava, o que queria sem ter que pedir isso que existiu entre nós era mágico era inconfundível não minto mas a vida não vai parar novos sonhos, novas surpresas a vida não te deixa nunca entediado porque a vidasempre bela O que foi entre nós era mágico mas a magia termina e estes como tudo termina assim como acaba tudo que vergonha que vergonha que vergonha Não vai existir mais não vai existir outra não vai existir mais nunca nunca, nunca, nunca | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 12.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info