Luni de hârtie
Να `ρθει μια βροχή τους δρόμους να κλείσει
και συ σαν σκιά από το παράθυρο να μπεις
εκεί να σταθείς χωρίς να μιλήσεις
οι λέξεις ξεχνιούνται θα δεις
μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες
πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες
μπορεί να έφυγες μπορεί να ξέχασες
σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες
Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό
και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες
Αέρας να `ρθει τα ίχνη να σβήσει
που χρόνια μετά, εσένα θυμίζουν δυνατά
συρτάρια κλειστά, που έχω ανοίξει
σε νιώθω και ας είσαι μακριά
Să vină o ploaie să închidă drumurile
Iar tu ca o umbră să intri pe fereastră
Acolo să stai, fără să vorbeşti,
Cuvintele se uită, vei vedea.
Poate că ai plecat, poate că ai plecat
Întotdeauna ai fost în altă parte dar acum ai scăpat.
Poate că ai plecat, poate că ai uitat,
Am pus semne pe drum dar le-ai pierdut.
Luni de hârtie agăţ în cer
Iar tu le-ai ars, iar tu le-ai ars.
Să vină un vânt să şteargă urmele
Care după mulţi ani amintesc puternic de tine
Sertare închise pe care le-am deschis
Te simt chiar dacă eşti departe.
angelxirina © 12.02.2012