Nestaću
Δίχως λόγια όπως πάντα
βιαστικά σε μία τσάντα
ό, τι είναι δικό σου το πετάς
με ένα παγωμένο βλέμμα
με κοιτάς και βάζεις τέρμα
και μου έλεγες πως μ’αγαπάς
και μετά από το χίλια στο μηδέν
από το πάντα στο ποτέ στο πουθενά
Θα χαθώ στη νύχτα θα χαθώ
σαν το φεγγάρι μέσα στο δικό σου ουρανό
θα χαθώ σαν το σ’ αγαπώ
που μου είχες πει μα δεν είχες πιστέψει ούτε λεπτό
Δίχως λόγια όπως πάντα βιαστικά
σε μια τσάντα την καρδιά μου μέσα την πετάς
Η ζωή είναι ένα αστείο
όνειρο που κάνουν δύο
σε ένα δρόμο δε χωράνε μαζί
Σε ένα δρόμο που σε παίρνει
και τη μοναξιά μου φέρνει
και άλλα είχαμε ονειρευτεί
και μετά από το χίλια στο μηδέν
από το πάντα στο ποτέ στο πουθενά
Bez reči, kao i uvek
užurbano u jednu torbu
sve svoje stvari ubacuješ
ledeni pogled
mi upućuješ i stavljaš tačku
a govorila si mi da me voliš
i nakon svega toga na nulu smo došli
od svega, do nikada, i nigde..
Nestaću, u noći ću nestati
kao mesec na tvom nebu
nestaću kao reči "volim te"
koje si izgovorila, ali nikad u njih nisi poverovala
bez reči, u žurbi, kao i uvek
u torbu bacaš i moje srce
Život je šala
san koji dvoje sanja
na putu koji im odgovara
na putu koji te odovodi
i meni samoću donosi
nešto smo drugo sanjali
i nakon svega, opet smo na nuli
od svega, do nikad i nigde...
neraidaBGD, Ivana © 12.02.2012