Puhelintyttöjä
Στην κάμαρα σιωπή, η νύχτα τι να πει,
την άδεια μου παλάμη αγγίζει η βροχή,
κοντά μου σε κρατώ και στο κενό πετώ.
Σαν φύγει η νύχτα θα χαθώ
στο φως της μέρας θα σβηστώ,
στα χείλη μου θα μείνει καμίνι σβηστό.
Σαν έρχεται η νυχτιά, στην αγκαλιά φωτιά,
την άδεια μου παλάμη αγγίζει η ψευτιά,
κοντά μου σε κρατώ και στο κενό πετώ.
Σαν φύγει η νύχτα θα χαθώ
στο φως της μέρας θα σβηστώ,
στα χείλη μου θα μείνει καμίνι σβηστό.
Kamarissa hiljaisessa, mitä yö sanoisi,
tyhjää kämmentäni koskettaa sade,
lähelläni sinua pidän ja tyhjyyteen lennän.
Kun menee yö katoan
valoon päivän sammun,
huulilleni jää kamiina sammunut.
Kun tulee yö, syliin tuli,
tyhjää kämmentäni koskee valhe,
lähelläni sinua pidän ja tyhjyyteen lennän.
Kun menee yö katoan
valoon päivän sammun,
huulilleni jää kamiina sammunut.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 26.02.2012