Es war einmal
Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό
μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ
Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή
τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί
Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή
τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί
Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου
πάνε και μίλησέ του για χάρη μου
Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα
τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά
Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή
και μένανε μ’ αφήνει έρμη και μοναχή
Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά
στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά
Μέσα σ’ ένα σινάφι πειρατικό
είδα φωτιά ν’ ανάβει και φονικό
Es war einmal mein Augenschein
eine hübsche vornehme Frau
Eine jungverheiratete blonde Tochter
erwartet ihren Mann von morgens bis abends
Eines Samstag Abends an einem Sonntag
bittet sie die Sonne den Mond
Liebe Sonne erleuchte ihn lieber Mond
geh und sprich zu ihm um meines Gefallens wegen
Er umwandert und umsegelt die Ozeane
umnäht die Piraten und zerstört sie
In der Sonne im Mond und im Regen
und mich lässt er einsam und allein
Eine Galeere läuft aus mit dem Nordwind
wirft sich in den Kampf und in den Streit
In einer Piratenzunft
sah ich ein Feuer brennen und einen Mord
manhattan © 27.05.2012