Gwiazdo moja, księżycu mój
Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θά `ρθω πάλι, κοντά σου θά `ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι.
Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει,
τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι.
Θα σ’ αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ’ αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.
Ο ποταμός είναι ρηχός
κι ο ωκεανός είναι μικρός
να πάρουν τον καημό μου.
Να διώξουνε τα μάτια σου
να πνίξουνε τους όρκους σου
από το λογισμό μου.
Moja gwiazdo, księżycu mój, wiosny gałązko ty moja
Powrócę do ciebie, do ciebie przybędę o świcie
By skraść ci pocałunek i abyś i ty skradła mi znowu.
Miłości moja, miłości moja, porwie nas noc,
gwiazdy i niebo, zimny księżyc.
Będę cię kochał, będę żył w pieśni
Będziesz mnie kochała, będziesz żyła wśród ptaków
Będę cię kochał, staniemy się pieśnią
Będziesz mnie kochała, staniemy się ptakami
Rzeka jest płytka,
ocean zbyt mały
by pomieścił mój żal.
Dościgną mnie oczy twoje,
zdławią twoje przysięgi
w myślach moich.
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 27.05.2012