Księżyc
Πες μου φεγγάρι μου τις νύχτες πού γυρνά
αν σε κοιτάζει με μιαν άλλη αγκαλιά
πες την αλήθεια απόψε μη με λυπηθείς
πες μου φεγγάρι μου μόνο εσύ μπορείς
Φεγγάρι μου να ψάξεις να τον βρεις
και να του πεις πως δε θ’ αντέξω δε θα ζήσω
φεγγάρι μου στο δρόμο του να μπεις
και να του δείξεις πώς να `ρθει σε μένα πίσω
Μα αν αυτός φεγγάρι μου αρνηθεί
μη ξημερώσεις άσε τη νύχτα να με πάρει
θα φύγουμε μαζί πριν την αυγή
κι ας τον κοιτάζω από ψηλά σαν το φεγγάρι
Πες μου φεγγάρι μου τι βλέπεις τελικά
ποιο άλλο χάδι ποιο φιλί τον συντροφεύει
πες την αλήθεια απόψε όσο κι αν πονά
πες μου φεγγάρι ποια καρδιά τον ταξιδεύει
τι να τη κάνω τη ζωή
γλυκιά μου αναπνοή
εσύ είσαι ο λόγος που ανασαίνω
τι να τη κάνω τη ζωή
αφού δεν είμαστε μαζί
εγώ πεθαίνω
Powiedz księżycu mój nocami, gdy wraca
czy spogląda na ciebie w ramionach innej
powiedz prawdę dziś wieczorem, nie żałuj mnie
powiedz mi księżycu mój, tylko ty możesz
Księżycu mój odszukaj go, odnajdź go
i powiedz mu, że nie dam rady tak żyć
księżycu mój stań na jego drodze
i wskaż mu jak powrócić ma do mnie
Lecz jesli on księżycu mój odmówi
nie wschodź, zostaw niech noc mnie ogarnie
odejdziemy razem przed świtem
niech patrzę na niego jak księżyc, z wysoka
Powiedz mi księżycu mój co widzisz w końcu
jaka inna pieszczota, jaki pocałunek mu towarzyszy
powiedz prawdę dziś wieczorem jakkolwiek by bolała
powiedz mi księżycu mój jakie serce go porusza
Co zrobię z moim życiem
slodki mój oddechu
jesteś powodem by oddychać
Co zrobię z moim życiem
skoro nie jesteśmy razem
umieram
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 03.06.2012