Gada gada gada
Λέει, λέει, λέει, λέει και καταρρέει κι ύστερα για τίποτα δε φταίει στου γκρεμού την άκρη παραπαίει λέει, λέει, λέει, κάθεται στο σπίτι της και κλαίει τα παραμυθάκια της διαρρέει όμως η αλήθεια της την καίει πώς λοιπόν να μην την αγαπώ; Λέει, λέει, λέει, όλα τα μετράει στα ψηλά μπαλκόνια τραγουδάει πέφτει χαμηλά παραπατάει λέει, λέει, λέει, μα όταν σταματήσουν τα ρολόγια ολ’ αυτά θα μείνουνε στα λόγια βγες λοιπόν, ψυχή μου, απ’ τα υπόγεια μπας και δεις το φως τ’ αληθινό. Οργιάζει η αγάπη. του αγγέλου το φτερό τ’ αστραφτερό το φορώ για να `ρθώ ν’ αναστηθώ. Λέει, λέει, λέει, πίνει και μεθάει τα μαργαριτάρια της σκορπάει τίποτα για μένα δεν κρατάει λέει, λέει, λέει, μα όταν σταματήσουν τα ρολόγια ολ’ αυτά θα μείνουνε στα λόγια βγές λοιπόν ψυχή μου απ’ τα υπόγεια μπας και δεις το φως τ’ αληθινό.		Gada gada gada Gada - po czym biada Potem za nic już nie odpowiada Znad przepaści skraju niemal spada Gada gada gada Żeby się wypłakać w domu siada Setki historyjek opowiada Ale prawdy włożyć w nie nie rada Jakże ja jej bym nie kochać miał? Gada gada gada Νiby się miarkuje Ale wnet z balkonów wyśpiewuje Pada - z trudem krok swój odzyskuje Gada gada gada Ale gdy zegary nagle staną Słowa te słowami pozostaną Wyjdź więc ze swej ciemni ukochana Ujrzysz wnet prawdziwe światło dnia... ..a miłość szaleje Μam skrzydło w moim śnie Jak anioł je Unoszę By wskrzesić się Gada gada gada Winem się upija Perły rozsypują się z jej szyi Nie są dla mnie nie są już niczyje Gada gada gada Ale gdy zegary nagle staną Słowa te słowami pozostaną Wyjdź więc ze swej ciemni ukochana Ujrzysz wnet prawdziwe światło dnia...
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.06.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info