Gada gada gada

Λέει, λέει, λέει,
λέει και καταρρέει
κι ύστερα για τίποτα δε φταίει
στου γκρεμού την άκρη παραπαίει
λέει, λέει, λέει,
κάθεται στο σπίτι της και κλαίει
τα παραμυθάκια της διαρρέει
όμως η αλήθεια της την καίει
πώς λοιπόν να μην την αγαπώ;

Λέει, λέει, λέει,
όλα τα μετράει
στα ψηλά μπαλκόνια τραγουδάει
πέφτει χαμηλά παραπατάει
λέει, λέει, λέει,
μα όταν σταματήσουν τα ρολόγια
ολ’ αυτά θα μείνουνε στα λόγια
βγες λοιπόν, ψυχή μου, απ’ τα υπόγεια
μπας και δεις το φως τ’ αληθινό.

Οργιάζει η αγάπη.
του αγγέλου το φτερό
τ’ αστραφτερό
το φορώ
για να `ρθώ
ν’ αναστηθώ.

Λέει, λέει, λέει,
πίνει και μεθάει
τα μαργαριτάρια της σκορπάει
τίποτα για μένα δεν κρατάει
λέει, λέει, λέει,
μα όταν σταματήσουν τα ρολόγια
ολ’ αυτά θα μείνουνε στα λόγια
βγές λοιπόν ψυχή μου απ’ τα υπόγεια
μπας και δεις το φως τ’ αληθινό.


Gada gada gada
Gada - po czym biada
Potem za nic już nie odpowiada
Znad przepaści skraju niemal spada
Gada gada gada
Żeby się wypłakać w domu siada
Setki historyjek opowiada
Ale prawdy włożyć w nie nie rada
Jakże ja jej bym nie kochać miał?

Gada gada gada
Νiby się miarkuje
Ale wnet z balkonów wyśpiewuje
Pada - z trudem krok swój odzyskuje
Gada gada gada
Ale gdy zegary nagle staną
Słowa te słowami pozostaną
Wyjdź więc ze swej ciemni ukochana
Ujrzysz wnet prawdziwe światło dnia...

..a miłość szaleje
Μam skrzydło w moim śnie
Jak anioł je
Unoszę
By wskrzesić się

Gada gada gada
Winem się upija
Perły rozsypują się z jej szyi
Nie są dla mnie nie są już niczyje
Gada gada gada
Ale gdy zegary nagle staną
Słowa te słowami pozostaną
Wyjdź więc ze swej ciemni ukochana
Ujrzysz wnet prawdziwe światło dnia...

EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.06.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info