Mii de tăceri
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ
Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές
Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
În hoinărelile noastre serale
În murmurul orașului
Vocile vagi ale necunoscuților
Sunt risipite de vânt pe ici pe colo.
Mă ții de mână, te țin,
Mă privești pentru o clipă
Marele nostru vis
Ți-l explic cu un sărut.
Și apoi nu vorbim mult
Pentru că visul trăiește în tăcere
Cu privirea către trecători
De-aș avea mii de tăceri să auzi.
În hoinărelile noastre serale
În excursiile inimii
Cum se umple noaptea de culori
Cum se luminează umbrele.
Și nu găsesc cuvinte să-ți spun
Pentru că toate au voce
Marele nostru vis
Ți-l explic cu un sărut.
Și apoi nu vorbim mult
Pentru că visul trăiește în tăcere
Cu privirea către trecători
De-aș avea mii de tăceri să auzi.
angelxirina © 09.10.2012