Eilige Atemzüge

Ανάσες βιαστικές, λοξές ματιές
σκιές που δραπετεύουν στο σκοτάδι
ξέρεις καλά για πού τραβούν,
τον ίδιο κύκλο ακολουθούν
γρανάζια ηλίθιας μηχανής,
θύματα κάποιας αμοιβής.

Ύπνος σφαγμένος στα μισά,
όνειρα βιαστικά, εφιαλτικά
κρύο σ’ ακολουθά το πρωινό
κάπου ξυπνάει ένα μωρό
και κλαίει στο δικό σου τον καημό.

Άθλιες μέρες και στενή ζωή,
πηγάδι ο χρόνος να σκεπάζει καθετί
ασήμαντο και καθημερινό,
φωνή που κόβεται στα δυο.

Στενά η ζωή σ’ ακολουθά,
το σήμερα ήταν χθες, δε σ’ αφορά
ούτε θα βρεις ποτέ σου διαφορά
στην όμορφή μας πόλη τα χαράματα.


Eilige Atemzüge, schiefe Blicke
Schatten, die ins Dunkel fliehen
Du weißt genau, wo es sie hinzieht
Sie folgen dem selben Kreis
Zahnräder einer idiotischen Maschine
Opfer irgendeines Lohns

Der Schlaf bei der Hälfte geschlachtet
Eilige Träume, quälend
Kälte folgt dir am Morgen
Irgendwo wird ein Kind wach
Und weint über deinen Kummer

Jämmerliche Tage und enges Leben
Die Zeit ist ein Brunnen, er bedeckt alles
Unbedeutende und Αlltägliche
Stimme, die entzweit wird

Eng folgt dir das Leben
Das Heute war gestern, es geht dich nichts an
Du wirst auch niemals einen Unterschied finden
In unserer schönen Stadt im Morgengrauen

MariaSB © 09.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info