Piękna kareta zaprzężona w dwa konie
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο όπως τα όνειρα που έκανα παιδί το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο σαν της μοίρας μου τ’ αβάσταχτα χαστούκια και ν’ ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο όπως τα όνειρα που έκανα παιδί το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή		Piękną karetą zaprzężoną w konie dwa zabierze mnie gdy tylko przymknę oczy od świata pełnego absurdów i zła jeździec raz jeden na przejażdżkę Jeden koń biały będzie jak marzenia moje z dziecięcych mych lat Jeden koń czarny będzie jak życie moje gorzkie, pełne czarnych barw Strzelał będę z bata mego bez litości jak nieznośne policzki wymierzane mi przez los i zabrzmi niczym skarga noc jak dźwięk buzuki pełen żałości Jeden koń biały będzie jak marzenia moje z dziecięcych mych lat Jeden koń czarny będzie jak życie moje gorzkie, pełne czarnych barw
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 09.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info