Fund
Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
"Το σ’ αγαπώ δυο μόνο λέξεις..."
αγάπη μου, πως θα μ’ αντέξεις,
που `μαι παράξενο παιδί σκοτεινό.
Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δώ,
κι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις.
"Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..",
σου το `χα πει ένα πρωί βροχερό.
Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει
σε ένα χάδι θα σου τα δώσω.
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω,
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό.
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνος κι από μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα,
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ,
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω.
Στα σοβαρά μη με παίρνεις ειν’ το μυαλό μου θολό
είναι και ο κόσμος μου αστείος.
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες.
Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει,
κοιτάζω έξω και χαράζει...
έγινε το αύριο πάλι χθες.
Θα σβήσω .....
Au trecut zile fără să-ți spun
„Te iubesc” – doar două cuvinte.
Iubirea mea, cum mă vei suporta
Când sunt ciudat și întunecat?
Au trecut zile fără să te văd
Și nu știi dacă mi-ai lipsit.
„Lângă mine întotdeauna vei suferi”
Îți spusesem într-o dimineață ploioasă.
Voi stinge lumina și tot ce nu ți-am dăruit
Îți voi da într-o mângâiere.
Iar apoi te voi trăda din nou,
În fundul negru al minții mele.
Vei plânge din nou că vei rămâne singură
Iar eu mai singur decât mine,
În camere închise,
Îți voi visa chipul,
Pentru că trăiesc doar în vis.
Nu mă lua în serios, mintea mea este confuză
Și lumea mea este amuzantă.
Și când te vei sătura complet de mine
Caută în altă parte să mă găsești așa cum mă vrei.
Iar eu care am iubit din nou doar ideea de tine
Și un vers care îți seamănă,
Privesc afară și se crapă de ziuă...
Mâine a devenit din nou ieri.
Voi stinge...
angelxirina © 09.10.2012