Five o'clock, six o'clock
Ήταν πέντε ήταν έξι κι έγινε εφτά
το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό
το ρολόι μου δείχνει οχτώ
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
για ποδόσφαιρο για φόνους και πολιτική
στην Ασία φασαρίες πείνα κι ερημιά
το ρολόι μου δείχνει εννιά
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
πλένει με μια νέα σκόνη κι είναι αστραφτερά
με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά
Τα λουλούδια δε μυρίζουν είναι πλαστικά
ένα φίλο και μια αγάπη είχα μια φορά
τώρα βρέχει κάποιος τρέχει δεν μπορώ να δω
το ρολόι σταμάτησε εδώ
It was five o'clock, six o'clock and then seven,
Grief came over me, and I cried bitterly.
I cried for my life and for what is written.
My watch is saying: eight.
I've read the news and the gossip,
I've read about football, murders and politics,
riots in Asia, hunger and desolation.
My watch is saying: nine.
A neighbour is hanging clean clothes up [to dry],
she washes with a new powder and they are immaculate.
With songs about poverty and emigration
I am getting a penthouse in Kifissia.
The flowers have no scent, they are made of plastic.
I had a friend once upon a time, and I had a love,
now it's raining, someone is running, I can not see.
The watch... has stopped here.
Geeske © 08.06.2005