Poate sunt nebun
Το σχήμα του κορμιού σου
στο κρεβάτι μου έχει μείνει
κι εγώ στο πάτωμα κοιμάμαι.
Το μόνο από σένα
που μου έχει απομείνει
για να ’χω να θυμάμαι.
Μήπως είμαι τρελός,
μήπως τα ’χω χαμένα
που ακόμα πιστεύω θα γυρίσεις σε μένα;
Μήπως είμαι αλλού
στη μεγάλη μου πλάνη
και νομίζω πως ζω, αλλά έχω πεθάνει;
Τα ίχνη των χειλιών σου
στο ποτήρι μου που πίνω,
μια σφραγισμένη καταδίκη.
Κι ο έρωτας κρυμμένος
στο χάος της ψυχής σου,
με σέρνει σε μια δίκη.
Forma trupului tău
A rămas în patul meu
Iar eu dorm pe podea
Singurul lucru de la tine
Care mi-a rămas
Ca să am să-mi amintesc.
Poate sunt nebun
Poate mi-am pierdut mințile
Pentru că încă mai cred că te vei întoarce la mine.
Poate sunt în altă parte,
În marea mea iluzie
Și cred că trăiesc dar am murit.
Urmele buzelor tale
Pe paharul din care beau
(Este ca) o sentință sigilată
Iar iubirea ascunsă
În haosul sufletului meu
Mă târăște într-un proces.
angelxirina © 11.10.2012