Festa bizzarra
Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα
πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα
παράξενη γιορτή
Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα
σ’ ό,τι αγάπησα κι ό,τι δεν μπόρεσα
σ’ ό,τι αρνήθηκα και σ’ ό,τι δώρισα
παράξενη γιορτή
Με γλυκό κουταλιού
και στη θλίψη δωμάτιου παλιού
μάνα εγώ θα σε δω
όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ
Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα
ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα
χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα
παράξενη γιορτή
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες
ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες
παράξενη γιορτή
Ho ballato da solo a quello che ho sognato
vita strana, ti ho sempre accettata
brindisi ufficiale a tutti i fasulli
festa bizzarra
A quello cui mi legai e da cui mi staccai
a quello che amai ed a cui non riuscii
a quello che rifiutai e a quello che regalai
festa bizzarra
Con un dolce al cucchiaio
e nel dolore di una stanza vecchia
madre, io ti vedrò
tutto è svanito e tutto è proprio qui
Ho vergato un monologo sulla finestra
poi ho riso, ho camuffato le lacrime
degli anni che si sono esauriti, degli anni che ho tumulato
festa bizzarra
Il vento porta via giornate e reminiscenze
e te stessa che te ne andasti senza baciarmi
Un autunno ti piegasti come se fossi una spiga
festa bizzarra
Chris_firenze © 11.10.2012