Spettro
Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Gli uccelli di tutto il mondo
ovunque avessero svolazzato
ovunque avessero nidificato
ovunque avessero trillato
Laddove la mente batte le ali
laddove la mente sorge
si agghiacciano gli uccelli della terra
e non ne arriva nemmeno uno
Come uno spettro vivrò
Come uno spettro
E' un alito rovente
ed una steppa del Caucaso
il pensiero che farnetica
raccontando i tuoi sogni
Nonostante quante prigioni vengano erette
e malgrado il laccio divenga più stretto
la nostra mente è vagabonda
e scapperà sempre
Come uno spettro vivrò
Come uno spettro
Come uno spettro vivrò
Come uno spettro
Chris_firenze © 11.10.2012