Fraseggio (L. Papadopoulos)
Ταξίμι από μπαγλαμά και η βροχή δυνάμωσε.
Το παραθύρι θάμπωσε απ’ του νοτιά το χνώτο.
Πιάσανε, λέει, το Μεμά, με τα λαθραία στο ντορβά
τον πήγανε στο Πρώτο.
Ο φωτογράφος με χωνί μπαγιάτικη «Ακρόπολη»
και στην παλιά Μητρόπολη ρολόι δίχως ώρα.
Αχ, των ματιών σου οι ουρανοί, πικρή αγάπη μου ορφανή
σε ποιον να φέγγουν τώρα;
Μας πήραν τσάμπα τα καπνά κάποιος στην άκρη μίλησε
και στη γωνιά του γρύλισε βραχνά ο φωνογράφος.
Τσάμπα μου πήρες την καρδιά μιαν ανεξήγητη βραδιά
κι είν’ η ζωή μου τάφος.
Un fraseggio di baglamàs e la pioggia rinforzò.
La finestra sbatté per un soffio di noto.
Hanno preso, pare, Memàs con la sua smania per le sòle
e al Primo Distretto l'hanno menato.
Il fonografo con un trombone acciaccato suona "Acropoli"
e sulla vecchia Metropolis un orologio è senza sfere,
ah, i cieli dei tuoi occhi, triste amor mio solitario
per chi splendono ora?
I campi di tabacco ce li han presi gratis disse un tale in fondo
e nel suo angolo veloce il fonografo strideva.
Gratis mi hai preso il cuore una sera che non si può dire
e una tomba la mia vita è diventata.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.10.2012