Taxím
Ταξίμι από μπαγλαμά και η βροχή δυνάμωσε.
Το παραθύρι θάμπωσε απ’ του νοτιά το χνώτο.
Πιάσανε, λέει, το Μεμά, με τα λαθραία στο ντορβά
τον πήγανε στο Πρώτο.
Ο φωτογράφος με χωνί μπαγιάτικη «Ακρόπολη»
και στην παλιά Μητρόπολη ρολόι δίχως ώρα.
Αχ, των ματιών σου οι ουρανοί, πικρή αγάπη μου ορφανή
σε ποιον να φέγγουν τώρα;
Μας πήραν τσάμπα τα καπνά κάποιος στην άκρη μίλησε
και στη γωνιά του γρύλισε βραχνά ο φωνογράφος.
Τσάμπα μου πήρες την καρδιά μιαν ανεξήγητη βραδιά
κι είν’ η ζωή μου τάφος.
Ein Taxím mit der Baglawá und der Regen wurde stärker.
Im Fenster schien nur schwaches Licht von Süden.
Man sagt, sie haben Memás geschnappt, mit Schmuggelware im Beutel
sie sagten es dem Prótos.
Der Fotograf mit dem abgenutzten Trichter "Akrópolis"
im alten Mitrópolis eine stehengebliebene Uhr.
Ach, meine bittere, verwaiste Liebe, Abgründe deiner Augen
zu wem sollen sie jetzt gehen?
Sie nahmen uns den Tabak weg, sagte jemand zum Schluss
und das Grammophon knurrte heiser in seiner Ecke.
Du nahmst mir an einem unerklärlichen Abend das Herz weg
und mein Leben ist ein Grab.
lipsia © 11.10.2012