Памтићеш ме
Δε θα σε ρωτήσω αν ποτέ μ’ αγάπησες
θέλεις να σ’ αφήσω πες το καθαρά
όμως να το ξέρεις τη ζωή που χάλασες
θα ζητήσεις πίσω όταν θα `ναι αργά
Θα με θυμάσαι σαν φωτιά
στην παγωμένη σου καρδιά
και θα ζητάς τη μοναξιά σου να ζεστάνω
θα με θυμάσαι σαν βροχή
στην διψασμένη σου ψυχή
γιατί απ’ την ίδια μου ζωή
σ’ αγάπησα πιο πάνω
Δε θα σε κρατήσω με φωνές και κλάματα,
θέλεις να σ’ αφήσω φεύγω οριστικά
όμως να θυμάσαι αλλάζουνε τα πράγματα
και θα με ζητήσεις όταν θα `ναι αργά
Нећу те питати да ли си ме некада волела
Хоћеш да те оставим, реци то отворено
Али, да знаш, живот који си протраћила
Тражићеш назад када буде било касно
Памтићеш ме као ватру
У твом леденом срцу
И тражићеш да ти отопим самоћу
Памтићеш ме као кишу
У твојој жедној души
Јер и од мог сопственог живота
Сам те волео више
Нећу те задржавати речима и сузама
Хоћеш да те оставим, одлазим дефинитивно
Али, запамти, ствари се мењају
И тражићеш ме када буде било касно
anchee89 © 11.10.2012