Kerralla elämä sammuu
Τέτοια νιάτα τέτοια κάλλη
Θα τα φάει η μαύρη γη
Να γιατί θα την γλεντήσω
Τη ζωή μου κι όπου βγει
Μια κι η ζωή θα σβήσει
Και θα λιώσει το κορμί
Στις ταβέρνες το `χω ρίξει
Κι έτσι σβήνουν οι καημοί
Απ τον κόσμο αυτόν τον ψεύτη
Είμαστε περαστικοί
Πριν το νιώσουμε το ζούμε
Και περνούμε βιαστικοί
Όλα αψήφιστα τα παίρνω
Και μποέμικα γλεντώ
Όταν έχω τα ξοδεύω
Και ρεζέρβα δεν κρατώ
Sellainen nuoruus sellainen kauneus
Ne syö musta maa
Siksi siitä iloitsen
Elämästäni se mihin viekin
Kerralla elämä sammuu
Ja lahoaa ruumis
Tavernoissa olen pannut menemään
Ja siten sammuvat kaihot
Maailmassa tässä valheellisessa
Olemme ohikulkijoita
Huomaamattamme elämme
Ja käväisemme kiireesti
Miettimättä kaiken otan
ja boheemisti huvittelen
Kun on rahaa sen tuhlaan
Enkä säästöjä pidä.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.10.2012