Сан на јави

Κάτι μου λεν’ όλοι αυτοί, κάτι μου λένε
μα εγώ εσένα μόνο ν’ ακούσω μπορώ
Βγάζουν τα μάτια σου φωτιές και με καίνε
κοντά σου λιώνω, μακριά σου θα χαθώ

Όνειρο, όνειρο της μέρας
έλα και πάρε με από `δω
Σύννεφο να `μαι εγώ, και να `σαι εσύ αγέρας
έλα και πάρε με από `δω

Καίω τα ψέματα που μ’ έχουν δεμένη
κι ανοίγουν όλοι οι δρόμοι για να `ρθω να σε βρω
Σ’ άγνωστες πόρτες η ζωή μου με φέρνει
μα όποια ανοίξω μπροστά μου θα σε δω

Όνειρο, όνειρο της μέρας
έλα και πάρε με από `δω
Σύννεφο να `μαι εγώ, και να `σαι εσύ αγέρας
έλα και πάρε με από `δω.


Сви ови ми нешто говоре, нешто ми говоре,
али ја само тебе могу да чујем.
Твоје очи распирују ватре и пеку ме,
поред тебе се топим, далеко од тебе ћу се изгубити.

Сан, сан на јави,
дођи и води ме одавде.
Ја да будем облак, а ти ветар.
Дођи и води ме одавде.

Ослобађам се лажи које су ме везале
и сви путеви се отварају да дођем да те нађем.
Живот ме води пред непозната врата,
али која год да отворим, видећу тебе пред собом.

Сан, сан на јави,
дођи и води ме одавде.
Ја да будем облак, а ти ветар.
Дођи и води ме одавде.

τυχερούλα © 11.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info