I ragazzi dei semafori
Το δάκρυ μου σταγόνα στη βροχή
και ο πόνος μου στην έρημο κραυγή
και εσύ ξέρω δε θα ξαναρθείς,
που ζεις...ούτε ξέρω πια που ζεις...
Ψάχνω τα ίχνη σου στο φως των αστεριών
ρωτάω για σένα τα παιδιά των φαναριών,
η απουσία σου κομμάτια με έχει κάνει,
λείπεις και εγώ χίλιες φορές έχω πεθάνει.
Ψάχνω τα ίχνη σου στο φως των αστεριών
ρωτάω για σένα τα παιδιά των φαναριών,
η απουσία σου κομμάτια με έχει κάνει,
λείπεις και εγώ χίλιες φορές έχω πεθάνει.
Στα χείλη μου κρεμάστηκε η σιωπή,
η σκέψη σου στη σκέψη μου γυαλί
και εσύ ξέρω δε θα ξαναρθείς.
Που ζεις...ούτε ξέρω πια που ζεις...
Ψάχνω τα ίχνη σου στο φως των αστεριών
ρωτάω για σένα τα παιδιά των φαναριών,
η απουσία σου κομμάτια με έχει κάνει,
λείπεις και εγώ χίλιες φορές έχω πεθάνει.
Ψάχνω τα ίχνη σου στο φως των αστεριών
ρωτάω για σένα τα παιδιά των φαναριών,
η απουσία σου κομμάτια με έχει κάνει,
λείπεις και εγώ χίλιες φορές έχω πεθάνει!
La mia lacrima una goccia nella pioggia
ed il mio dolore un grido nel deserto
e tu, lo so, non tornerai,
dove vivi... nemmeno so piu' dove vivi...
Cerco tracce di te nella luce delle stelle
chiedo di te ai ragazzi dei semafori,
la tua lontananza mi ha fatto a pezzi,
mi lasci ed io sono morto migliaia di volte.
Cerco tracce di te nella luce delle stelle
chiedo di te ai ragazzi dei semafori,
la tua lontananza mi ha fatto a pezzi,
mi lasci ed io sono morto migliaia di volte.
Sulle mie labbra pendette il silenzio
il tuo pensiero un vetro nel mio pensiero
e tu, lo so, non tornerai,
dove vivi... nemmeno so piu' dove vivi...
Cerco tracce di te nella luce delle stelle
chiedo di te ai ragazzi dei semafori,
la tua lontananza mi ha fatto a pezzi,
mi lasci ed io sono morto migliaia di volte.
Cerco tracce di te nella luce delle stelle
chiedo di te ai ragazzi dei semafori,
la tua lontananza mi ha fatto a pezzi,
mi lasci ed io sono morto migliaia di volte.
Alessio Miranda © 12.10.2012